علوم زیست محیطی چیست؟

این مقاله به بیشتر سؤالات شما در مورد علوم زیست محیطی پاسخ خواهد داد.
به موازات این که جمعیت رشد می‌کند، زمین و محیط زیست، خود را در مبارزه برای پاسخ گویی به نیاز روز افزون انسان، که تأثیر فراوانی بر تعادل حساس و ظریف بین انسان و طبیعت دارد آماده می‌کنند. علوم زیست محیطی به مطالعه‌ی تعاملات بین زندگی و اجزاء غیر زنده از محیط زیست، مسائل و مشکلاتی که انسان نقش اصلی را در ایجاد آن ها بازی می‌کند و هم‌چنین شیوه حل این مشکلات می‌پردازد. در سناریوی فعلی، فقط در مورد مسائلی هم‌ چون اثرات مخرب زندگی روزمره ما بر ذخایر طبیعی که در زمین وجود دارد، درک فرآیندهای زمین، مطالعه منابع انرژی قابل جای گزین سازگار با محیط زیست و کاهش تولید گازهای گل خانه‌ای بحث می‌شود، با این وجود موارد نام برده تعداد کمی از مسائلی هستند که مورد مطالعه در زیر چتر گسترده‌ی مسائل زیست محیطی قرار گرفته‌اند.

تاریخچه

نگرانی‌ها در مورد گرایش انسان به بهره برداری از زمین و ذخایر طبیعی آن، در طول زمان مشهود بوده است، که این موضوع همراه با اسناد ومدارک تاریخی نیز هست. ازجمله ابراز هشدار قرن شانزدهم که با عنوان دور برگشت از آن یاد می شود. این هشدار به دلیل بهره برداری فرا گیر جامعه بشری از محیط زیست و منابع آن با بی توجهی در مورد جای گزینی، و انباشتگی منابع نابود شده، اثرات آلودگی، و اهمیت حفاظت از زیستگاه‌های طبیعی ابراز گردید. بسیاری از این هشدارها، نا دیده گرفته شدند وشرایط، بد و بدتر شد تا این که به وضعیتی که ما هم اکنون در آن زندگی می‌کنیم رسیده است. وضعیت کنونی نتیجه قرن‌ها بی‌توجهی و استفاده‌ی بیش از حد، بدون توجه به سر انجام کار بوده است. تکامل این علم در اثر روی دادهای مهم زیر به وقوع پیوسته است و نسبت داده شده است به:

آقای توماس مالتوس.

به عنوان دور بر گشت در سال 1798، توماس مالتوس کتاب دکترین رشد جمعیت و کم بود منابع خود را منتشر کرد در حالی که در آن شرایط رشد کشاورزی خیلی کمتر از رشد جمعیت بود و در واقع تعادلی بین تولید و مصرف وجود نداشت.

آقای جان استوارت میل

آقای میل نیز در کتاب تئوری شرایط پایدار اقتصاد خود، که در سال 1848 منتشر شده بود، میل نگرانی خود را در مورد افزایش بیش از حد جمعیت، و توزیع دارایی‌ها ابراز کرد.

آقای هنری دیوید ثورو

ثورو برمزایای پیش روی یک زندگی ساده، که در واقع باعث کاهش تأثیر جامعه بشری بر محیط زیست می‌شد، تأکید داشت که او این کار را در والدن (والدن از مهم ترین کتاب های ادبی در آمریکا است) انجام داده بود.
این آثار منجر به تاسیس جنبشی به نام جنبش حفاظت شدند، که تحت آن، پارک‌های ملی و پناهگاه‌هایی ایجاد و شناسایی شدند. باشگاه‌ها و سازمان‌هایی مانند باشگاه سیرا و سازمان Audubon (اودوبون شهری در ایالت آیووا کشور ایالات متحده آمریکا است) برای حفاظت از محیط زیست و گونه‌های در معرض خطر تشکیل شدند. به دنبال این موضوع برای حفظ محیط زیست افراد دیگری هشدارها و نگرانی خود را در کتاب‌هایشان ابراز نمودند از جمله جناب راشل کارسون (1962)،که در کتاب بحث بر انگیز بهار خاموش خود در مورد تخریب محیط زیست ناشی از آلودگی ایجاد شده توسط انسان نگرانی‌اش را بروز داده بود و هم ‌چنین جناب پل الریخ (1986) که در کتاب بمب جمعیت خود در مورد تخریب محیط زیست با توجه به نیازهای در حال افزایش انسان و اثرات غیر قابل پیش بینی که به دنبال آن می‌آید هشدار داده بود. در همین زمان، سازمان صلح سبز در سال 1969 تأسیس شد، و اولین روز گرد هم آیی اعضای آن برای بحث پیرامون زمین در بیست و دوم آوریل سال 1970 برگزار شد. هم ‌چنان در خواست گسترده عمومی به منظور حفظ محیط زیست وجود داشت و دولت شروع به تصویب قوانین و مقرراتی، از جمله EPA و قانون هوای پاک در سال 1970 و نیز قانون آب پاک در سال 1972 نمود.
بالاخره سازمان جنبش توسعه پایدار به وجود آمد که در آن با نگرانی‌های جدی در مورد مسائلی که حساس‌تر هستند مانند کاهش لایه اوزون، انقراض حیوانات، تغییرات آب و هوا، گرم شدن کره زمین، انتشار گازهای گل خانه‌ای، میزان کربن و ذخایر انرژی که با کاهش سریع رو به رو می‌باشند بحث می‌شود. این نگرانی‌های اولیه مربوط به علوم زیست محیطی می‌باشد.
علم محیط زیست و فن آوری موجود در آن خیلی به هم نزدیک هستند به این دلیل که پیش رفت در یکی از آن‌ها در واقع پایداری در دیگری را ایجاد خواهد کرد. اگر چه تکنو لوژی و بیش از حد بودن ضایعات الکترونیکی جهان امروز یکی از راه‌های حل مشکلات هستند، که آن هم مربوط به ساخت خودروهای هیبریدی است، راه حل دیگر مطالعه و بررسی امکانات و منابع انرژی قابل جای گزین است، و نیز تعدادی از راه‌هایی که بتواند هنجاری را به جای یک نگرانی رو به افزایش پایدار کند. این خیلی مهم است که یک سری از کارهای ساده‌ی روزمره خودمان را برای تغییر شیوه زندگی به منظور کاهش تأثیر اعمالمان‌ بر تخریب محیط اطراف اصلاح کنیم. این عمل باید به عنوان امری عادی تبدیل می‌شود و بیش‌تر و بیش‌تر مردم از خطراتی که زندگی آنها را در بر دارد و از این واقعیت که طبیعت حفظ کننده آن‌ها است، آگاه می‌شوند. این تغییرات تنها نیاز به یک ساعت دارد. درک در مورد این پدیده یک گام خوب است، اما کوچک. بنا بر این، به ما اجازه دهید تا محیط زیست را از هر راه کوچکی که می‌توانیم کمک کنیم، زیرا سبز رنگ می‌شود.